"Μην κάθεσαι σπίτι, βγες μια βόλτα να πάρεις και λίγο αέρα...σε πρήξε και ο άλλος, ευκαιρία είναι να του κάνεις το χατίρι.Άσε που μόλις βγεις, θα δεις ότι είσαι μεγάλος star!
- Τι γιατί; Δεν το ξέρεις ότι στην Ελλάδα εμείς οι ανάπηροι είμαστε κάτι σαν stars;
- Ναι αμέ! Πρόσεξε με: Όταν βγαίνεις έξω σε κοιτάνε όλοι (ή οκ, σχεδόν όλοι) ;
- Ναι! Το ίδιο δεν γίνετε και με τις διασημότητες;
- Ναι! Επίσης, όταν πας κάπου π.χ. στο σινεμά και περιμένεις στην ουρά για εισιτήριο, εκτός του ότι όλοι σε έχουν προσέξει, έχεις παρατηρήσει ότι είτε:
α) οι υπεύθυνοι του σινεμά σε έχουν εντοπίσει και αμέσως βρίσκεται κάποιος δίπλα τους και σε εξυπηρετεί τσακ μπαμ ζητώντας σου να προσπεράσεις την ουρά και σε 5 λεπτάκια έχεις ήδη τα εισιτήρια στο τσεπάκι σου οπότε προλαβαίνεις να πας και για ένα ποτάκι στα γρήγορα (πολλές φορές τα εισιτήρια είναι και δώρο του καταστήματος!)
είτε β) το πλήθος που βρίσκεται εκεί και περιμένει, όταν σε δει, σου ζητάει - όχι όλοι πάντα όμως, υπάρχουν και οι αγενείς - σνομπ- να προσπεράσεις για να μην ταλαιπωρείσαι για αρκετή ώρα;
-Ναι! Το ίδιο δεν συμβαίνει και με τους star!
Αλλωστε το επιβεβαιώνει και η μεταβατική ιδιότητα: το μπουζούκι είναι όργανο, ο αστυνόμος είναι όργανο, άρα ο αστυνόμος είναι μπουζούκι!
Αυτό είναι το πρώτο μου θεώρημα για τους ανάπηρους. Τα άλλα στο επόμενο..."
Καμίλ Γκουνγκόρ
i-diadromi.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου