Τόσο κόμπλεξ!

ΑΠΟ www.basketblog.gr

Βγήκαν όλοι οι ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟΙ (ακριβώς όπως το γράφω) να ρίξουν χολή στην Εθνική. Αυτοί, που όποτε περάσουν τα σύνορα, μπαίνει ετικέτα "ΠΕΛΑΤΕΣ" στις αποσκευές τους, που όποτε περάσουν τα σύνορα επιστρέφουν γεμάτοι εμπειρίες και τεμάχια.
Δεν μπαίνω σε αντιπαράθεση με άλλες εθνικές ομάδες, γιατί σε όποιο άθλημα η φανέλα με το ελληνικό εθνόσημο είναι σεβαστή απ' όλους. Αναφέρομαι κυρίως σε αυτούς που έχουν στόχο να δυσφημούν καθ έξη το άθλημά μας.

Υπάρχει τηλεοπτικό κανάλι το οποίο έκανε θέμα την Εθνική μόνο μετά τα επεισόδια με τη Σερβία και τις δηλώσεις Μπλατ. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Υπάρχουν ποδοσφαιρικοί συντάκτες που χθες ανέβαζαν πανηγυρικά στάτους στο facebook. Λογικό είναι. Πώς να αντέξουν 23 χρόνια επιτυχιών; Είναι άλλο να πηγαίνει κανείς στο γήπεδο και να βλέπει σε ελληνικές ομάδες ορισμένους από τους κορυφαίους παίκτες του πλανήτη (Ελλήνων συμπεριλαμβανομένων) και άλλο να πηγαίνει στα χωράφια και να βλέπει το κλοτσοσκούφι του αιώνα, από τους άμπαλους της γης.

Αυτοί, που σε όλα τα επίπεδα είναι αθλητικός περίγελος της Ευρώπης, αυτοί που μια φορά χάρηκαν στη ζωή τους και θα το λένε στα εγγόνια τους, αυτοί που βγαίνουν στους δρόμους και πανηγυρίζουν οσάκις χάσει ο αντίπαλος, αυτοί που παλεύουν να κρατηθούν από το πατροπαράδοτο "το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς των σπορ", ας αντιληφθούν πως ζουν στην Ελλάδα.





Στην Ελλάδα του Γκάλη, του Γιαννάκη και των άλλων παιδιών του '87. Στην Ελλάδα των χρυσών εφήβων του '95 (Παπανικολάου, Καράγκουτης, Ρεντζιάς, Κακιούζης και τα άλλα παιδιά). Στην Ελλάδα του 2005, του 2006, στην Ελλάδα των πρωταθλητών Ευρώπης (Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός), στην Ελλάδα που έχει κατακτήσει ευρωπαϊκό τίτλο και ο ΠΑΟΚ, και ο Άρης, και το Μαρούσι, που έπαιξε σε τελικό ο Μακεδονικός, που η ΑΕΚ γράφτηκε στο βιβλίο Γκίνες (και βεβαίως μετέπειτα πήρε και το Σαπόρτα).

Στην Ελλάδα της ποδοσφαιρικής παράγκας, του διάτρητου (αυτοί τα γράφουν) πρωταθλήματος, των γηπέδων χωραφιών, της φάπας οσάκις περνούν τα σύνορα, του "τσούκου τσούκου μπολ", του "μισό - μηδέν".

Εμείς θα κάνουμε την αυτοκριτική μας (την κάνουμε ήδη), θα διορθώσουμε τα λάθη και του χρόνου θα τους κάνουμε πάλι να κρυφτούν στα λαγούμια τους. Του χρόνου θα γλεντάμε πάλι εχθρούς και "φίλους". Αυτούς τους ταπεινούς και ανάξιους εραστές ενός αθλητικού ονείρου, που δεν κατάφεραν ποτέ να δουν να πραγματοποιείται.

Βγάλτε όση χολή και όσο κόμπλεξ έχετε. Ό,τι και να πείτε σήμερα, είσαστε αιώνια δεύτεροι. Πελάτες, μίζεροι, ζηλωτές και το χειρότερο για σας: Αυτό θα κρατήσει για όλη σας τη ζωή.

ΠΗΓΗ http://www.basketblog.gr